Kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Międzylesiu

Opis

Miejscowość Międzylesie  od czasów średniowiecza była własnością zakonu cysterek ze śląskiej Trzebnicy. Cysterki w związku z osadzeniem wsi na prawie niemieckim z pewnością założyły tu kościół, jednak nie zachowały się na ten temat żadne źródła. Pierwsza wzmianka o drewnianym kościele pochodzi, dopiero z 1407 roku. Następne informacje pojawiają się w związku z budową nowej, również drewnianej świątyni w roku 1610. Wówczas zapewne chodziło już o zbór protestancki bowiem od czasów reformacji luteranizm, również w dobrach cysterek, bardzo się rozprzestrzenił. Niestety ta budowla spłonęła w 1654 roku być może w związku z kontrreformacyjnym, przymusowym przywracaniem katolicyzmu na obszarze świebodzińskim. Brak środków na odbudowę spowodował, że katolicy zmuszeni byli udawać się na mszę do Ołoboku, a protestanci korzystali ze zboru w Sycowicach. Dopiero w XIX wieku dzięki proboszczowi Seydelowi z Ołoboku, który świetnie administrował  majątkiem kościelnym i wygospodarował odpowiednie środki, możliwe było wybudowanie kościoła we wsi. W tym czasie ewangelicy, którzy stanowili większość wśród mieszkańców wsi - 284 osoby, mieli takie same prawa jak katolicy, których było już zaledwie pięciu. Nowa świątynia stanęła w 1834 i była miejscem modlitwy obu wyznań, specjalna umowa ustalała równe prawa do korzystania z kościoła. W pracach przy budowie uczestniczyli wszyscy mieszkańcy. Wybudowano świątynię w konstrukcji szachulcowej, jednonawową z trójbocznie zamkniętym prezbiterium. Wnętrze nakrywa drewniany strop, na trzech ścianach nawy umocniono drewniane empory - na jednej z nich ustawiono organy. Od zachodu wznosi się wieża, w dolnej kondygnacji murowana, wyżej o konstrukcji szachulcowej. Wieża ta remontowana była w 1938 roku. Od czasów powojennych kościół użytkowany jest już wyłącznie przez katolików. /Historia kościoła w Międzylesiu opracowana przez Danutę Miliszewską pracownika Muzeum Regionalnego w Świebodzinie/.