Kościół p.w. Jadwigi w Radoszynie

Opis

Z fundacji klasztoru cysterek w Trzebnicy powstał w końcu XV wieku późnogotycki kościół parafialny. Budowle wzniesiono z cegły, założono na rzucie prostokąta z czworoboczną wieżą od zachodu. Przy kościele założono cmentarz okolony zachowanym do dnia dzisiejszego murem. Na uwagę zasługuje usytuowany w prezbiterium późnogotycki drewniany tryptyk z około 1490 roku, z przedstawieniami śś. Doroty, Barbary, Marii Magdaleny i koronacji Marii w zwieńczeniu. Ołtarz wykonany został przez warsztat dolnośląski kręgu tzw. Mistrza Lubińskich Figur oraz Carla Johenna Krachwitza. W 1535 roku katolicka świątynia przejęta została przez protestantów (aż do 1654 roku pozostawała w ich rękach). W okresie kontrreformacji protestantom odebrano kościoły i zakazano odprawiania obrzędów. Wbrew zakazowi spotykali się oni w tzw. kościołach granicznych służących wiernym z terenów śląskiego pograniczal5. Dopiero w 1802 roku gmina ewangelicka wzniosła w Radoszynie klasycystyczny zbór - w bezpośrednim sąsiedztwie kościoła katolickiego. Po II Wojnie Światowej zaczął on popadać w ruinę. Obydwie świątynie usytuowane na wzgórzu w centralnej wsi, tworzą malowniczy zespół, w którym dynamizm schodkowych ceglanych szczytów i zwieńczonej iglicą wieży kościoła łagodzą wyważone proporcje i rozczłonkowane smukłymi półkoliście zamkniętymi oknami elewacje ewangelickiego zboru.