Tu jesteś:Start / Atrakcje / Historyczne

Pałac w Rakowie

Pałac w Rakowie

Dane adresowe

Adres:
Pałac w Rakowie
Raków, 66-200 Świebodzin

Opis

Raków położony jest przy lokalnej drodze z Rosina do Smardzewa, około 3 km na północ­ny wschód od tranzytowego traktu Świebodzin – Sulechów. Zespół pałacowo-folwarcz­ny założony został w centrum wsi, w pobliżu kościoła. Składał się z trzech zasadniczych części funkcjonalnych: rezydencjonalnej, gospodarczej oraz kolonii robotników folwarcz­nych. W krajobrazie wsi, obok kościoła, pałac stanowi dominantę architektoniczną. Nie­stety do dnia dzisiejszego park zachował się w formie szczątkowej, sam pałac natomiast jest nieużytkowany.

O dobrach rycerskich Raków (Rackau) pierwsze wiadomości pochodzą z roku 1550. Wówczas to ich właścicielem był Joachim von Schönaich und Zechlin. W połowie XVII wieku majątek został rozparcelowany na trzy części i należał do rodzin: von Löben, von Kalckreuth, von Misitscheck. W 1725 roku scalony majątek znalazł się w rękach jedne­go rodu – Ottowaisch, którzy dzierżyli go do 1765 roku, kiedy to posiadłość kupił von Briesen, mający swoje włości m.in. w pobliskich Ojerzycach. Lecz i on szybko pozbył się dóbr sprzedając je za znacznie niższą cenę Christianowi Siegismundowi von Stößel. Z po­śród licznych właścicieli Rakowa w XVIII wieku ufundowanie pałacu z dużym prawdo­podobieństwem należy połączyć z rodziną Ottowaisch – przemawia za tym jego metryka – 1. poł. XVIII wieku oraz fakt, że władali oni całością majątku. W nowszych czasach pa­łac przebudowywano dwukrotnie – w ostatniej ćwierci XIX wieku, najprawdopodobniej z inicjatywy Artura von Zastrow oraz na początku XX wieku, kiedy stanowił on własność rodziny Moderow. Obie przebudowy znacznie zatarły pierwotny charakter obiektu.

Pałac w Rakowie wzniesiony został na planie prostokąta z wydatnym ryzalitem od strony południowo-wschodniej. Zwarta, dwukondygnacyjna bryła budynku nakryta została da­chem mansardowym, którego dolne połacie rozczłonkowano lukarnami i okienkami po­wiekowymi. Gładkie elewacje, pozbawione podziałów, zwieńczone profilowanym gzym­sem, mają zakłócony rytm otworów okiennych. O pięcioosiowej pierwotnie artykulacji elewacji wzdłużnych świadczą centralnie umieszczone w dolnej połaci dachu facjaty i to­warzyszące im lukarny – po dwie z każdej strony.

Dzisiejszy wygląd pałacu właściwie znacząco odbiega od dawnego. Spowodowane jest to pożarem, jaki miał miejsce w 1983 roku. Obiekt został wówczas poważnie uszkodzony. Wkrótce pałac odbudowano, jednakże bez zachowania form stylowych elewacji. Zacho­wały się natomiast przyziemia, a w ich wnętrzu kolebkowe sklepienia, barokowe nadproże oraz kominek z motywami heraldycznymi.

Na szczególną uwagę zasługują także zachowane drewniane drzwi wejściowe, stanowiące przykład dobrej klasy stolarki o konstrukcji ramowo-płycinowej z licznymi przeszkleniami i miękką linią podziałów płycin.

Po II wojnie światowej majątek przeszedł na własność Skarbu Państwa i znalazł się w ge­stii PGR. W latach 60. XX wieku wyburzono XVIII-wieczny spichlerz i gorzelnię. W la­tach 90. XX wieku przeszedł w ręce prywatne. Obecnie przeprowadzane są bieżące prace remontowe (np. remont dachu).

Źródło:
Zamki, dwory i pałace województwa lubuskiego, Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków, Zielona Góra 2007

Galeria zdjęć

Komentarze i oceny

Nie ma jeszcze żadnej opinii o tym obiekcie.
Poprzedni
Marca 2024
Następny
Pn Wt Śr Cz Pt So N
        1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31
Szukaj
Lokalizacja:
Obiekt posiada:
Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich - Europa inwestująca w obszary wiejskie.
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach działania „Wdrażanie projektów współpracy”
Osi IV LEADER Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 – 2013.
Instytucja Zarządzająca Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 - Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi.