Kościół p.w. Najświętszego Serca Jezusowego w Drezdenku

Opis

Do XX wieku Nowe Drezdenko nie miało świątyni. W 1914 roku według projektu budowniczego ze Strzelec Krajeńskich, o nazwisku Prejawa, wzniesiono istniejący do dzisiaj kościół. Jest to prostokątna nawowa budowla, do której przylegają: kwadratowa wieża od strony zachodniej i prostokątny budynek pomocniczy od strony południowej. Pierwotnie kościół wyposażony był w trzy dzwony wykonane w pracowni C.F. Ulricha w Apolda. Najprawdopodobniej dwa z nich zostały zdemontowane w okresie I wojny światowej i przetopione na cele militarne.

Zachowało się tylko jedno owalne witrażowe okno. Pozostałe witraże wykonano w latach 80. XX wieku, ich tematyką są sceny z życia i męki Chrystusa. Pierwotnym elementem architektonicznym jest łuk tęczowy oddzielający nazwę od prezbiterium. Jest to łuk koszowy z malarskim przedstawieniem baranka, ryby i gołębicy-symbolu Ducha Świętego otoczonych ornamentem roślinnym, który powtarza się na linii styku ścian obwodowych i stropu, a także na emporze północnej.

Wyposażenie ruchome kościoła nosi cechy neobarokowe i jest w przeważającej części zachowanymi elementami wystroju pierwotnego. W prezbiterium znajduje się barokowy ołtarz przeniesiony z nieistniejącego ryglowego kościoła w Drezdenku. Jest to ołtarz architektoniczny, flankowany parami kolumn o głowicach korynckich, z bocznymi naddatkami w formie stylizowanych liści akantu i płomieni. W centralnej części ażurowego zwieńczenia znajduje się przedstawienie aniołka grającego na trąbce. Rzeźba otoczona jest dekoracją wstęgową z motywem roślinnym, a w narożach znajdują się dwie postacie aniołków. W ołtarzu umieszczono obraz "Najświętszego Serca Pana Jezusa". Ambona pochodzi z kościoła w Lubiewie. Ołtarz boczny Matki Bożej Nieustającej Pomocy i stacje drogi krzyżowej przeniesiono do kościoła w latach 50. XX wieku. W emporze zachodniej są datowane na 1914 roku, sygnowane przez firmę Grunberg ze Szczecina organy.