Barlinecko Gorzowski Park Krajobrazowy

Opis

Park został utworzony w październiku 1991 roku. Na terenie parku znajduje się szereg rezerwatów przyrody. Są to: Wilanów, Markowe Błota, Buczyny Barlineckie, Dębina, Bukowiec, Skalisty Jar Libbelta, Rzeka Przyłężek, jezioro Sitno - Lubiszewko, Lilie Wodne, Suchar Rosiczkowy i jezioro Okunie. Do czynników nadających wysokie walory parkowi należą wody, głównie jeziora i małe rzeki. Lasy zajmują ponad 78% powierzchni parku, w tym głównie bory i lasy. Dużą powierzchnię zajmują drzewostany bukowe, dębowe i mieszane. Na tym różnorodnym siedlisku występuje bardzo bogata fauna i flora. Ogólna powierzchnia parku wynosi 23.983ha, w tym w województwie lubuskim - 12.143ha. Z kolei otulina parku wynosi 31.768ha, w tym w lubuskim - 11.731ha. Barlinecko Gorzowski Park Krajobrazowy położony jest na terenie Puszczy Gorzowskiej, na pograniczu województw lubuskiego i zachodniopomorskiego oraz na terenie gmin: Barlinek, Nowogródek Pomorski, Pełczyce, Kłodawa i Strzelce Krajeńskie. W 1996 roku park powiększono o odmienną krajobrazowo dolinę rzeki Płoni, przecinającą wysoczyznę morenową na północ od Barlinka. Obszar ten nazwano "Źródliskową Doliną Płoni". Po reformie administracyjnej, znajduje się w województwie zachodniopomorskim. Pod względem regionalizacji fizyczno - geograficznej, park wraz z otuliną położony jest w większej części w makroregionie Pojezierza Południowo - Pomorskiego, w mezoregionie Równiny Gorzowskiej. Niewielki obszar północnej części parku i otuliny leży w mezoregionie Pojezierza Myśliborskiego. Do czynników nadających wysokie walory parkowi należą wody, głównie jeziora i małe rzeki: Santoczna, Pełcz, Kłodawka oraz strumienie. Rzeki, przepływające przez jeziora swoją naturalnością i czystością wód, nadają swoistego piękna krajobrazowi parku. Do największych jezior i jego strefy ochronnej należą: Dankowskie(88ha), Lubie(78ha), Chłop(63ha), Lubieszewko(59ha), Przyłęg(48ha), Grabino(36ha). Łączna powierzchnia 55 jezior na obszarze Parku i otuliny wynosi 1020,34ha. Największą powierzchnię w Parku zajmują lasy - 87,37ha, które są najważniejszym komponentem przyrody. Są to w większości bory mieszane - 58,2%, lasy mieszane - 22,6%, bór świeży i wilgotny zajmuje tylko - 9,3%, las świeży i wilgotny - 7,8%, a olsy i olsy jesionowe - 2,5%. Skład drzewostanów jest urozmaicony, z przewagą drzewostanów sosnowych. Znaczną powierzchnię zajmują drzewostany liściaste, bukowe i dębowe oraz mieszane. Szczególnie cenne są buczyny. Dla ich ochrony utworzono w 1996 roku rezerwat przyrody "Wilanów". Powołany został też rezerwat "Dębina" o powierzchni 12,8ha, dla ochrony fragmentu lasu liściastego, a przede wszystkim zespołu grądu środkowo - europejskiego, z bogatym i typowo wykształconym runem. Ponadto zatwierdzono projektowany rezerwat "Markowe Błota", o powierzchni 193,4ha, w którym chronione są lasy bukowe i mieszane oraz bagna z urozmaiconą florą. Świat roślinny parku jest bardzo bogaty i obejmuje listę 639 gatunków i około 140 gatunków porostów. Na bogatym w różnorodne siedliska terenie występuje wiele taksonów zwierząt bezkręgowych i kręgowców. Mając powyższe na uwadze, teren arlinecko Gorzowskiego Parku Krajobrazowego stwarza dogodne warunki do zagospodarowania i wykorzystania turystycznego. Na terenie parku istnieje już kilka wytyczonych szlaków turystycznych: pieszych, rowerowych i wodnych.